Długi Targ 41 to adres Złotej Kamieniczki
fot. Dominik Paszliński/ gdansk.pl
Budynek wraz z działką
Przedmiotem przetargu ogłoszonego przez Uniwersytet Morski (UMG) w Gdyni jest prawo własności do budynku biurowo-usługowego (Złota Kamieniczka) o powierzchni użytkowej (netto) 1345,58 metrów kwadratowych oraz prawo użytkowania wieczystego do działki o powierzchni 324 m kw.
Cena wywoławcza wynosi 19 662 780 złotych.
Warunkiem przystąpienia do przetargu jest wniesienie wadium w wysokości 10 procent ceny wywoławczej.
Termin składania ofert w przetargu upływa 16 czerwca 2025 r.
Jak przystąpić do przetargu?
Jak informuje UMG oferty przetargowe należy składać w zamkniętej kopercie z adnotacją:
„Przetarg nieograniczony na sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem biurowo-usługowym, znajdującej się w Gdańsku przy ulicy Długi Targ 41/42– NIE OTWIERAĆ!”, w siedzibie Uniwersytetu Morskiego w Gdyni przy ul. Morskiej 81 - 87, 81-225 Gdynia, w Biurze Kanclerza budynek F pokój 228, w nieprzekraczalnym terminie do dnia 16.06.2025 r. godzina 09.00 (decyduje data wpływu).
Otwarcie ofert nastąpi 16 czerwca 2025 r. o godzinie 12.15.
Dlaczego kamienica idzie "pod młotek"?
Sprzedaż gdańskiego zabytku ma ścisły związek z budową przez Uniwersytet Morski w pobliżu Twierdzy Wisłoujście w Gdańsku Centrum Offshore. Nowoczesny ośrodek naukowy zajmujący się morską energetyką wiatrową, został otwarty w lutym 2024 r. W placówce swoją główną siedzibę znalazł Instytut Morski w Gdańsku, który zgodnie z decyzją ministra nauki i szkolnictwa wyższego z sierpnia 2019 r. jest częścią UMG.
Dalszy ciąg artykułu pod Kalendarzem Wydarzeń
Polecamy wydarzenia w Gdańsku
Złota Kamieniczka to jeden z najpiękniejszych budynków gdańskich (1609-18), wzniesiony w stylu renesansowym według projektu Abrahama van den Blocke’a
fot. Dominik Paszliński/ gdansk.pl
O zamiarze sprzedaży przez UMG Złotej Kamieniczki nasz portal informował jako pierwszy w grudniu ubiegłego roku.
Zuzanna Szwedek-Kwiecińska, rzecznik prasowy Uniwersytetu Morskiego, tłumaczyła wtedy, że wynika to z planów rozwojowych uczelni. Są wśród nich dalsza integracja zakładów Instytutu Morskiego do nowo wybudowanego Centrum Offshore oraz budowa nowego domu studenckiego.
Złota Kamieniczka zwana jest także Domem Steffensów i Domem Speimanna
fot. Dominik Paszliński/ gdansk.pl
Dzięki zbyciu Złotej Kamieniczki gdyńska uczelnia chce też też zebrać fundusze na budowę nowego statku szkolnego, który będzie następcą wysłużonego żaglowca „Dar Młodzieży”.
W Złotej Kamieniczce miano naradzać się nad treścią traktatu pokojowego między Szwecją a Rzeczpospolitą podpisanego 3 maja 1660 r. w opactwie cystersów w Oliwie, kończącego potop szwedzki
fot. Dominik Paszliński/ gdansk.pl
Czytaj także: Gdańsk 1945-1948. Między zniszczeniem a odbudową
Historia Złotej Kamieniczki
Jak podaje Gedanopedia, internetowa encyklopedia Gdańska, w miejscu dzisiejszej Złotej Kamieniczki (nazywanej też Domem Steffensów i Domem Speimanna), najpewniej w końcu XV wieku wzniesiono jednopiętrową kamienicę. Jest ona widoczna na obrazie z 1601 r. Antona Möllera “Grosz czynszowy”.
W latach 1999-2001 elewacja Złotej Kamieniczki przeszła prace restauratorskie
fot. Dominik Paszliński/ gdansk.pl
Pod koniec XVI w. kamienica kilkakrotnie wchodziła w skład pomieszczeń rezydencji króla polskiego Zygmunta III Wazy podczas jego wizyt w mieście.
W rękach burmistrza i kupca
Od 1601 r. budynek stał się własnością burmistrza Gdańska Johanna Speimanna. W 1609 r. polecił on wzniesienie nowej kamienicy, według projektu Abrahama van den Blocka, z kamienną manierystyczną fasadą o bogatej dekoracji rzeźbiarskiej, ukończonej w 1618 r., fragmentarycznie przypisywanej Hansowi Voigtowi z Rostocku.
Czytaj także: Montownia Gdańsk z nagrodą w prestiżowym konkursie "Zabytek Zadbany”
Kamieniczka jeszcze za życia Johanna Speimanna pełniła funkcję muzeum osobliwości. Była tam kolekcja obrazów, rzeźb, wyrobów rzemiosła artystycznego, minizbrojownia z mediolańskimi zbrojami i biblioteką. Po kamieniczce - muzeum raz w tygodniu oprowadzał gości specjalnie wynajęty do tego celu kustosz.
Fasada kamienicy ozdobiona jest licznymi płaskorzeźbami pokazującymi czyny bohaterów historycznych i mitologicznych
fot. Dominik Paszliński/ gdansk.pl
W 1786 r. właścicielem kamienicy został kupiec Carl Gottlieb Steffens, w rękach tej rodziny pozostawała do 1918 r., następnie przeszła na własność miasta. W 1924 r. Złota Kamieniczka została przebudowana i połączona z sąsiednimi kamienicami nr 40 i 42.
Czytaj także: Malowidła na wysokości 26 metrów - Prawdziwy urok Bazyliki Mariackiej sprzed 500 lat
W latach 1924-1925 kamienica została poddana konserwacji - wymieniono wówczas uszkodzone kamienie, ramy okienne oraz zastąpiono popiersie Regulusa kopią popiersia Katona. W 1938 r. na parter przeniesiono zbiory, głównie przyrodnicze i bursztynu, Państwowego Muzeum Przyrodniczego i Prehistorii, zaginione z końcem II wojny światowej.
Zniszczenia wojenne i odbudowa
Złota Kamienica została zniszczona w 1945 r. Ocalała jednak fasada. Zabytek został odbudowany według projektu Mariana Bajdo, a elementy rzeźbiarskie częściowo wykonał Alfons Łosowski. Przedproże udało się zrekonstruować z użyciem oryginalnych elementów.
Złota Kamieniczka to przykład jednego z najwspanialszych w Gdańsku przykładów architektury manierystycznej
fot. Dominik Paszliński/ gdansk.pl
Od 1952 r. w Złotej Kamieniczce mieści się siedziba Instytutu Morskiego, placówki naukowo-badawczej służącej branży morskiej.
W latach 1999-2001 wykonano renowację fasady Złotej Kamieniczki.
Bogaty wystrój fasady kamienicy
W gdańskiej kamienicy turystów zachwyca bogata, złocona dekoracja - stąd jej nazwa.
Czytaj także: Nigdy tam nie trafisz. Zobacz, co skrywają magazyny Muzeum Gdańska
Na czterokondygnacyjnej elewacji dostrzec można m.in. kamienne rzeźby przedstawiające alegorie Wiary, Nadziei, Miłosierdzia oraz cnót Roztropności, Sprawiedliwości, Męstwa oraz Umiarkowania.
Ciekawostką jest fakt, że zamówione we Włoszech i wiezione drogą morską do Gdańska dekoracje rzeźbiarskie fasady Złotej Kamieniczki zatonęły razem ze statkiem. Ich miejsce zajęły ozdoby przeznaczone na tylną elewację
fot. Dominik Paszliński/ gdansk.pl
Fasada przedstawia głowy władców i wodzów, sceny batalistyczne i herby fundatorów. Wśród postaci są m.in. Wawrzyniec Medyceusz, król Zygmunt III Waza, Juda Machabeusz, cesarz Otton III, król Władysław Jagiełło, Fabrycjusz, Solon, Temistokles oraz albański bohater narodowy Gjergj Skanderbeg (Jerzy Kastriota).
Czytaj także: Gdańskie zabytki z dotacją na renowację - z budżetu województwa
Szczyt kamienicy wieńczy posąg Fortuny. Nad wejściem znajdują się napisy w języku łacińskim: ”Cnotę kochaj, to cię uszczęśliwi, zechcesz prześladować, to obali” oraz „Czyń słusznie, nikogo się nie lękaj”.
