We wtorkowe popołudnie 27 kwietnia, w Gdańsku-Letnicy, zapanowało duże poruszenie. Wszystko za sprawą niespodziewanych odwiedzin wilka, który przechadzał się w rejonie ulicy Szklana Huta.
- Byłem z koleżanką na dworze, kiedy zobaczyłem z oddali fragment ciała wilka - wyjaśnia Janek Mystkowski, 12-latek z Gdańska. - Koleżanka powiedziała mi, że wilk był już widziany tego dnia w naszej okolicy, po chwili pokazała zdjęcie zwierzęcia, które zostało zrobione z okna. Słyszałem także, że po godzinie dziewiętnastej jedna pani wyszła na spacer z psem i też zobaczyła wilka, po czym uciekła na klatkę schodową.
Dziwić i zaskakiwać może fakt, że wilk spacerował akurat w tej części Gdańska, jednak doniesienia medialne wskazują, że pojawianie się wilków na terenach zurbanizowanych to niecodzienne sytuacje, które niestety coraz częściej obserwuje się w różnych rejonach Polski. Tego samego dnia, co w Letnicy, wilk o poranku widziany był także w Gdyni. Jest mało prawdopodobne, by zwierzę niezauważone pokonało za dnia taką trasę. Wszystko wskazuje na to, że mowa o dwóch różnych osobnikach.
- Są to sytuacje indywidualne i rzadkie w stosunku do samego gatunku, bo wilk jest zwierzęciem, które unika człowieka, ponieważ odczuwa przed nim naturalny lęk - wyjaśnia Piotr Chmielewski, specjalista ds. ochrony przyrody WWF Polska. - Takie sytuacje, które odnotowano w Trójmieście, mogą świadczyć o tym, że naturalne zachowanie zdrowego, dzikiego wilka, mogło zostać zmienione. W takich przypadkach, dużą rolę odgrywa też działalność człowieka.
Innym przykładem działań człowieka, które zaburzają naturalne zachowanie wilka, jest próba oswajania tych drapieżników.
- Zdarzają się przypadki, także w Polsce, wybierania szczeniąt wilczych z nor - mówi Chmielewski. - Takie próby oswojenia kończą się porażką, a wilk nie może wrócić do swojego środowiska, ponieważ jego naturalne zachowanie zostało zmienione.
Nie taki wilk straszny, jak go malują
Z relacji Janka Mystkowskiego wynika, że wilk przechadzający się po Letnicy był spokojny. Istotne jest, by zdać sobie sprawę, że wilk jest drapieżnikiem, ale nie stanowi zagrożenia dla człowieka, jeśli ten nie podejmie ingerencji w naturalne zachowania zwierzęcia. Kiedy więc dojdzie do spotkania z wilkiem - na terenach zurbanizowanych czy w lesie - niezmiernie ważne jest, by pamiętać o kilku zasadach, które przytaczamy za artykułem opublikowanym przez WWF Polska.
- GDY ZOBACZYSZ WILKA POSTARAJ SIĘ ZACHOWAĆ DYSTANS – NIE UCIEKAJ!
Nie zbliżaj się do wilka na odległość mniejszą niż 30 metrów. Jeśli biegniesz lub jedziesz na rowerze - zatrzymaj się, zsiądź z roweru. Zachowaj spokój. Nie próbuj karmić wilka, ani uciekać. Wilki to drapieżniki, które polują na zwierzęta poruszające się z dużą prędkością, a więc nagły i szybki ruch aktywizuje je do podjęcia gonitwy. W przypadku spotkania wilka na Twojej drodze, powoli wycofaj się. Idź tyłem i postaraj się zachować kontakt wzrokowy. Klaśnij w dłonie i wydawaj krótkie głośne dźwięki co jakiś czas, aby zniechęcić wilka do podchodzenia i podążania za Tobą.
- UPEWNIJ SIĘ, ŻE DZIECKO MA TOWARZYSTWO DOROSŁEGO
Jeśli wiesz, że miejsce Twoich spacerów jest zbieżne z miejscem aktywności grupy wilczej, upewnij się, że dzieci spacerujące po lasach i terenach zielonych są zawsze z dorosłym opiekunem. Reakcja dzieci przestraszonych nagłym spotkaniem z dużym drapieżnikiem może być mniej przewidywalna niż reakcja dorosłych. Obecność dorosłego, który uspokoi dziecko i pokieruje jego zachowaniem w sytuacji stresującej jest bardzo ważne dla bezpieczeństwa. Staraj się edukować dzieci, jak zachować się w sąsiedztwie dużych drapieżników.
- A JEŚLI JEDNAK PODEJDZIE…
Czasem zdarza się, że wilk zachowa się nietypowo i będzie chciał się do nas zbliżyć. Może to być stresujące, ale najlepszym wyjściem jest w miarę możliwości się uspokoić, ponieważ przypadków zagryzienia człowieka przez wilka nie odnotowano w Polsce od II wojny światowej. Dobrym sposobem na uniknięcie ataku jest zatrzymanie się i przyjęcie postawy, która sprawia, że wydajemy się więksi (rozkładamy ręce, stajemy na palcach, unosimy ręce nad głowę) i wydanie krótkiego, ale zdecydowanego głośnego, ostrego dźwięku ostrzegawczego. Jeśli wilk nie reaguje i nie odchodzi, a wręcz próbuje się zbliżyć spróbuj rzucić w niego przedmiotami, które mamy pod ręką: kamień, patyk, twardy kawałek podłoża.
- To my jesteśmy gośćmi w naturalnym środowisku wilka, dlatego ważnym czynnikiem jest też właściwe zachowanie człowieka w lesie - dodaje Piotr Chmielewski.
Liczebność wilków
Zgodnie z danymi Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska, liczebność wilków na terenie naszego kraju to około 2 tysiące. Objęcie wilka ścisłą ochroną gatunkową umożliwiło wzrost populacji wilka i powrót na tereny Polski Zachodniej.
Pojawiają się też głosy, że ostatnie lata wskazują na jeszcze większy przyrost liczebności tych zwierząt, jak i zwiększony zakres zajmowanych przez nich terenów.
- To temat, który budzi kontrowersje, ponieważ brak jest w Polsce wiarygodnego monitoringu, ale nikt już nie kwestionuje, że tych osobników jest na pewno więcej niż 2 tysiące - wyjaśnia Roman Wasilewski, główny specjalista ds. gospodarki łowieckiej i polowań w Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Gdańsku. - Niektórzy mówią, że jest ich więcej niż 3 tysiące, a jeszcze inni twierdzą, że mówimy o liczbach jeszcze większych. Dokładnych danych na ten temat jednak nie ma. W 2014 roku połowa naszych nadleśnictw (red. - Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Gdańsku podlega 15 nadleśnictw) wykazywała, że wilki występują na ich terytorium. W tamtym czasie można było mówić o około 30 osobnikach, ale już dwa lata później liczebność zwiększyła się do blisko stu osobników. W tej chwili nasycenie terenu jest praktycznie pełne, co nie jest dobrą wiadomością, bo wilki występują na obszarach, gdzie nie powinno ich być. Generuje to konflikty z hodowcami, rolnikami i stwarza poczucie zagrożenia.
- Jako WWF Polska uważamy, że koegzystencja z wilkami jest jak najbardziej możliwa, kiedy człowiek rozumie ich biologię, naturalne zachowania i potrzeby - dodaje Piotr Chmielewski z WWF Polska. - Istotne jest, by na podstawie pojedynczych sytuacji nie demonizować całego gatunku. Budowanie dobrego, bezkonfliktowego sąsiedztwa jest w obecnych czasach bardzo ważnym aspektem.
Wilk został objęty ochroną gatunkową w 1998 roku.
Widziałeś wilka? Zgłoś to
Wszelkie przypadki, kiedy wilk pojawia się w miejscach dużej aktywności człowieka w ciągu dnia, należy zgłaszać do Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska odpowiadającej za region w którym zwierzę zostało zauważone.
Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Gdańsku - tel.: 58 68-36-800.
CZYTAJ:
Bliskie spotkanie z łosiem na gdańskich Stogach. Co robić, gdy spotkasz dzikie zwierzę?
