Tekst o nie dostrzeganej na ogół przez dorosłych sytuacji psychologicznej dzieci w czasach lęku przed pandemią koronowirusa Krzysztof Sarzała opublikowała na swoim profilu FB. Oto całość wpisu:
Dzieci „w czasach zarazy” potrzebują dorosłych. Nie tylko po to, aby uczyć się od nich przykładnego mycia rączek. Żyjemy w czasach, gdy wirus wdziera się w życie dziecka drogami, których nie obronią nawet silne środki dezynfekujące na bazie alkoholu. Psycho-zaraza atakuje dzieci gdy obserwują, jak neurotycznie miotamy się po mieszkaniu z niejaką dumą oceniając zapasy zgromadzonego papieru toaletowego, gdy słuchają pełnych ekscytacji opowieści z wyprawy do Auchan, lub gdy naśmiewamy się (?) z plotek o stanie wojennym skrycie przygotowywanym przez chytrych polityków. Korzystając z nieuwagi rodziców, dzieci dokarmiają swoje maleńkie neurozy tysiącami śmieszno - strasznych memów, obrazków, postów, które chłoną niczym suche gąbki wodę. Nerwo-wirus wdziera się w mikro główki, gdy są świadkami monotonnych, ciągnących się całymi godzinami relacji telewizyjnych opatrzonych zdjęciami dziwacznej, włochatej kuli z wypustkami, gdy uczestniczą w transowych seansach prowadzonych przez łysiejących naukowców mówiących niezrozumiałe rzeczy monotonnym lecz zatroskanym głosem, a jaszcze bardziej gdy patrzą na dziwacznie podnieconych reporterów relacjonujących kolejne zgony. Lub komunikujących o wykryciu pięćdziesiątego przypadku nosiciela koronowatego pasożyta i o tym, jak bardzo nie ma i nie będzie maseczek. Których każdy Chińczyk i Koreańczyk ma w bród, a Polak nie. Dzieci łapią wirusa, gdy Twoja koleżanka dzieli się z Tobą pato-teorią o spisku władz chińskich, które - niczym hitlerowcy w akcji T4 - planowały redukcję kosztownej w utrzymaniu, nieproduktywnej części populacji za pomocą zjadliwego kawałka RNA, czy DNA. Bo dziecko nie potrafi przyswajać takiej ilości niezrozumiałych treści okraszonych na dodatek silnymi emocjami bez pomocy dorosłych.
Nie pytaj, do czego to może doprowadzić. Pytaj, jak temu zaradzić.
Krzysztof Sarzała jest gdańskim pedagogiem, trenerem, koordynatorem Centrum Pomocy Dzieciom (wcześniej Centrum Interwencji Kryzysowej) Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę w Gdańsku. To także autor standardów interwencji kryzysowej w pomocy społecznej oraz strategii interwencji w sytuacjach kryzysowych w szkole obowiązujących w oświacie - opublikował m.in. "Standardy usług pomocy społecznej: interwencja kryzysowa" oraz "Strategie zarządzania kryzysem w szkole".
