Po kilkunastu latach podejmowania najbardziej trudnych, często kontrowersyjnych tematów w swoich utworach, przeznaczonych dla teatru autorskiego i teatru społecznego, gdańska artystka Rita Jankowska tym razem długą, reportażową, lecz wciąż poetycką frazą zapisuje proces transformacji traumy poprzez artystyczną drogę.
- „Dryfujące słońca” słychać, to rzadko spotykane zjawisko. Czytając, miałam wrażenie, że nie czytam, a przysłuchuję się tekstowi. Debiut prozatorski fantastyczny. Gdyby podsumować mój zachwyt, trzeba by było napisać: Pękła mi czaszka i Jankowska wdarła się do środka ze świstem. Pozamiatane - opisuje debiut prozatorski Rity Jankowskiej „Dryfujące słońca” Mirka Szychowiak, autorka opowiadań i poetka, nominowana do Nagrody Literackiej Nike.
Poetka i prozatorka nominowana do „Paszportu Polityki” Patrycja Sikora dodaje: - Ten dryf nie jest lekki. Fraza Jankowskiej uczy ściskać smutek, przerywać krąg.
Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Papier W Dole i Katalog Press. Została napisana w ramach Stypendium Kulturalnego Miasta Gdańska w roku 2020.
Premierowe spotkanie autorskie, podczas którego Rita Jankowska opowie o „Dryfujących słońcach”, metodach radzenia sobie z traumą oraz procesie powstawania książki odbędzie się w piątek, 13 stycznia, o godz. 18.00 w księgarni Tajne Komplety w Gdańsku (ul. Długa 35). Poprowadzi je dziennikarka i dramatopisarka Agata Olszewska. Fragmenty książki przeczyta aktor Andrzej Żak z Teatru Miniatura.
Wstęp wolny.
O autorce
Rita Jankowska to dramaturżka, reżyserka off-teatru i performerka. Założycielka autorskiego Teatru Błękitna Sukienka (2010-2017). Autorka utworów dramatycznych i poematów dokumentalnych zrealizowanych scenicznie, m.in. „Kobiety, strasznie śmiać się!” „Wyjście z Ur”, kantaty performatywnej „Kobieta, w którą wpisane jest koło”; słuchowiska „Ślicznie mnie zszyli”; projektów teatralnych ze społecznościami Gdańska, m.in. „Utworu o sąsiadach i stoczni”. Za spektakl „Trafiło Je” na 100-lecie praw kobiet otrzymała Nagrodę Teatralną Prezydenta Miasta Gdańska dla najlepszej reżyserki na XX Ogólnopolskim Festiwalu Sztuk Autorskich Windowisko. W tym jak i w innych projektach artystyczno-społecznych powołuje do życia Chóry Kobiet, Chóry Społeczne.
W swoich projektach dramaturgicznych podejmowała tematy: doświadczenia przemocy domowej, politycznej i wojennej, straty i żałoby, matek osieroconych po samobójczej śmierci dziecka, praw kobiet, doświadczenia raka piersi i transformacji przez chorobę, dziedziczenia biedy, międzygeneracyjnej transmisji traumy i jej uwalniania.
Wyróżniona Nagrodą Specjalną Marszałka Województwa Pomorskiego za wybitne zasługi w dziedzinie twórczości artystycznej oraz upowszechnianie i ochronę kultury na rzecz mieszkańców Województwa Pomorskiego. Wielokrotna stypendystka Miasta Gdańska, Marszałka Województwa Pomorskiego oraz Ministra Kultury w dziedzinie literatury i dramatu.
Jej sztuki trzykrotnie były w półfinale prestiżowej Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej.
