Nie żyje Zofia Janukowicz-Pobłocka, słynna śpiewaczka operowa

Zofia Teresa Janukowicz-Pobłocka urodziła się 19 lutego 1928 roku w Parafinowie, jako córka Józefa i Marii z domu Kimstacz. W 1946 roku cała rodzina w ramach repatriacji przeniosła się do Ełku, gdzie Zofia uczęszczała do szkoły muzycznej, następnie, w 1950 roku zamieszkali w Sopocie. 

Przyszła śpiewaczka podjęła naukę muzyki w Gdańsku w Średniej Szkole Muzycznej w klasie śpiewu - początkowo u Janiny Cygańskiej, a następnie u Maurycego Janowskiego. W ramach dalszej nauki, w Sopocie ukończyła aż dwa wydziały: Instruktorsko-Pedagogiczny i Wokalny, w klasie prof. Barbary Iglikowskiej. Oba dyplomy uzyskała z wyróżnieniem. 

Po ukończeniu studiów związała się zawodowo jako nauczyciel śpiewu solowego z Państwową Wyższą Szkołą Muzyczną w Sopocie (obecną Akademią Muzyczną im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku). W 1955 roku zdobyła I nagrodę na III Ogólnopolskim Konkursie Śpiewaczym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie, a w 1959 - I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w s’Hertogenbosch w Holandii, co otworzyło jej drogę do światowej kariery.

Dzięki zdobyciu nagrody w s’Hertogensch, w 1960 roku wyruszyła w pierwsze tournée koncertowe do Niemieckiej Republiki Demokratycznej. Rozkwitała także jej sława w Polsce - w sezonie 1960-1961 brała udział w kilku spektaklach opery Orfeusz i Eurydyka Ch. W. Glucka w partii Eurydyki w Państwowej Operze i Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku. Następnie wyjechała do Włoch, gdzie wielokrotnie występowała, prezentując pieśni światowego repertuaru oraz polskich kompozytorów. 

Po powrocie do kraju odbyła liczne koncerty na niemal wszystkich estradach filharmonicznych w Polsce. Wierna swemu stylowi prezentowała przede wszystkim programy recitalowe. Była jedną z pierwszych wykonawczyń wokalnej twórczości Karola Szymanowskiego.

W roku 1962 odwiedziła z recitalami Czechosłowację, europejską i azjatycką część Związku Radzieckiego oraz na przestrzeni kolejnych siedmiu lat dziesięciokrotnie Holandię. W Sali im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie artystka wraz z Wielką Orkiestrą Symfoniczną Wszechzwiązkowego Radia i Telewizji wykonała i nagrała na płytę Tryptyk śląski Witolda Lutosławskiego.

W okresie swojej działalności artystycznej wzięła udział w blisko 1300. koncertach symfonicznych, oratoryjnych (głównie pod dyrekcją prof. Stefana Stuligrosza i z towarzyszeniem jego chóru - „Poznańskie Słowiki”), kameralnych i recitalach z towarzyszeniem fortepianu, organów, harfy, zespołów kameralnych. Często występowała wraz ze swoją córką - Ewą Pobłocką. W swoim dorobku dokonała 130. nagrań w Polskim Radio i TV: polskiej, włoskiej, holenderskiej, duńskiej, byłego ZSRR. W tym czasie stale pracowała w PWSM w Gdańsku (obecnie Akademia Muzyczna), łącząc pracę artystyczną z pedagogiczną.

W latach 1969-1975 podjęła pracę pedagogiczną w zakresie nauczania śpiewu solowego w Studio Wokalno-Aktorskim przy Teatrze Muzycznym w Gdyni. W 1975  r. przeszła na wcześniejszą emeryturę, by jeszcze intensywniej oddać się swej karierze artystycznej. W 1980 r. podjęła pracę w pełnym wymiarze godzin w Akademii Muzycznej w Gdańsku na stanowisku docenta kontraktowego. Przez dwie kadencje, w latach 1984-1990, była dziekanem Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej w Gdańsku. W latach 1985-1996 pełniła równolegle funkcję Kierownika Katedry Wokalistyki.

W roku 1989 zakończyła swą działalność artystyczną jubileuszem 35-lecia pracy. 17 października 1990 r. otrzymała tytuł naukowy profesora sztuki muzycznej z rąk Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej - Wojciecha Jaruzelskiego, a w 1997 roku została mianowana na stanowisko profesora zwyczajnego Akademii Muzycznej w Gdańsku. Ostatecznie zakończyła swą działalność pedagogiczną w roku 2005.

Zmarła w środę, 30 stycznia. Miała 90 lat.