Nasz redakcyjny operator, Dariusz Kwidziński, zajrzał z dronem do Wrzeszcza Górnego, na ul. Partyzantów. Na przygotowanym, ponad 8-minutowym filmie, zobaczyć można ul. Partyzantów biegnącą zarówno w kierunku ul. Jaśkowa Dolina, jak i w kierunku al. Żołnierzy Wyklętych. Przy tej ulicy znajduje się charakterystyczna dla tej dzielnicy zabudowa - dominują tu kamienice i niewysokie budynki tworzące momentami całe pierzeje. Wprawne oko przy sąsiednich ulicach zauważy też gmach "Topolówki", czyli III Liceum Ogólnokształcącego, Szkoły Podstawowej nr 45 i Szkoły Podstawowej nr 39.
Powierzchnia tej dzielnicy wynosi 6,42 km kw. W Górnym Wrzeszczu zameldowanych było pod koniec 2020 roku dokładnie 21 568 osób.
Trochę historii
Dawna wieś obejmowała obszar mniej więcej od obecnego zbiegu al. Zwycięstwa i al. Grunwaldzkiej na południu po obecne ulice Słowackiego i Kościuszki na północy, z centrum przy obecnym skrzyżowaniu al. Grunwaldzkiej z ulicami: Jaśkowa Dolina, Partyzantów, Dmowskiego i Konopnickiej (w późniejszym okresie: Stary Rynek). Nazwa pochodzi prawdopodobnie od wrzosów, ewentualnie - od wspólnego pnia etymologicznego z nazwą potoku Strzyża. Pierwsza bezpośrednia informacja o istnieniu wsi pochodzi z 1283 r.
Jej początki związane były z młynami, tartakami i kuźniami powstającymi nad brzegami potoków. Od XVI wieku Wrzeszcz Górny zyskiwał stopniowo charakter rezydencjalny (podmiejskie dwory), przy wciąż funkcjonujących nad potokami młynach i kuźnicach. W 1814 r. teren ten włączono do miasta Gdańska jako część składową dzielnicy Wrzeszcz. Od roku 1818 było to miejsce stacjonowania jednostek wojskowych (początkowo szwadronu huzarów w prywatnych kwaterach w rejonie obecnej ul. Dmowskiego). Na przełomie XIX i XX wieku postępujący rozwój spowodował zmianę charakteru dzielnicy. Obok zespołów willi (np. przy ul. Jaśkowa Dolina) powstały nowe osiedla robotnicze (fundacji Abegga, Kolonia Rzeszy) oraz zespoły kamienic mieszczańskich w centrum dawnej wsi (głównie przy rynku, na skrzyżowaniu obecnej al. Grunwaldzkiej oraz ulic Jaśkowa Dolina i Partyzantów).
Po 1920 roku, w związku z demilitaryzacją II Wolnego Miasta Gdańska, obiekty i tereny wojskowe początkowo zaadaptowano na tymczasowe mieszkania, następnie przekazano policji gdańskiej, Polonii, bądź przeznaczono na inne cele. W 1945 roku rozpoczęła się odbudowa, głównie przez prywatnych inwestorów, wschodniej, zniszczonej pierzei al. Grunwaldzkiej, od ul. Miszewskiego do ul. Lendziona. W latach 50. XX wieku dzielnica stała się usługowym centrum miasta, w którym powstały domy towarowe.
ZOBACZCIE, JAK PREZENTUJE SIĘ WRZESZCZ GÓRNY Z LOTU PTAKA
