Zapraszamy Państwa na podniebny spacer do dzielnicy, która sąsiaduje ze Śródmieściem - z Dolnym Miastem, a także z Orunią-Św. Wojciechem-Lipcami i Rudnikami.
Na blisko 9-minutowym nagraniu zobaczyć można zabudowę, głównie mieszkaniową, m.in. przy ul. Majowej, Bratki i Modrej. Widać też jedyną placówkę oświatową w tej dzielnicy- Szkołę Podstawową nr 59, a także biegnącą przez Olszynkę magistralę kolejową.
Powierzchnia Olszynki wynosi 7,85 km kw. Mieszka tu niecałe 3 tys. osób.
Trochę historii
Olszynka położona jest w całości na Żuławach, w niektórych miejscach jest to teren depresyjny. Początkowo był to teren leśny, od XIV wieku z nadania Krzyżaków własność Głównego Miasta, tzw. Las Miejski, Las Mieszczański (Bürgerwald). Po 1454 roku zarządzany przez Urząd Budowlany. Las poddawano intensywnej eksploatacji, na przełomie XVI i XVII wieku istniał jeszcze na obszarze obecnej Małej Olszynki (na prawym brzegu Motławy, do tzw. Wału Rzeźników, wschodniej granicy obszaru miejskiego). Obszar nie był zamieszkały, u wylotu obecnej ul. Miedza (Am Mühlgraben - Przy Rowie Młyńskim) funkcjonował wiatrak odwadniający nad Motławą. W 1618 roku dzieliła się na Groß Walddorf (Wielką Wieś Leśną) i Klein Walddorf (Małą Wieś Leśną). Wielka Olszynka koncentrowała się przy trzech przeprowadzonych wówczas drogach, biegnących wzdłuż rowów odwadniających, tzw. Trift, czyli wygonach (od wyprowadzania bydła na pastwiska). Były to: Obere Trift (Wygon Górny, obecnie ul. Zawodzie), Mittlere Trift (Wygon Środkowy, obecnie ul. Modra), Niedere Trift (Wygon Dolny, obecnie ul. Łanową). W roku 1640 nielicznie powstałe gospodarstwa skupiały się przy Środkowym i Dolnym Wygonie. Mała Olszynka powstała na miejscu wyciętego lasu nad Motławą, wzdłuż nowo założonej drogi (obecnie ul. Olszyńska). W tym czasie istniały tu dwa wiatraki i dwa ogrody. W roku 1773 główna droga Małej Olszynki (ul. Olszyńska) była już gęsto zabudowana, rzadsze było zasiedlenie wygonów Wielkiej Olszynki. W 1802 roku na Małej Olszynce (obecnie ul. Olszyńska 37) wybudowano dwór w ogrodzie i budynki gospodarcze (zachowane do dzisiaj). W 2013 roku zrujnowany dwór został przekazany przez Radę Miasta w użytkowanie na 50 lat zborowi Nowe Życie, który ma obowiązek do 2033 roku odbudować obiekt.
W 1819, po wojnach napoleońskich, w 30 domach Małej Olszynki mieszkało 189 osób, zabudowa Wielkiej Olszynki zmalała do 15 domów, liczba mieszkańców spadła do 99. Stan sprzed wojen XVIII i początku XIX wieku osiągnięto dopiero w latach 70. XIX wieku: w Małej Olszynce istniały wówczas 24 domy z 285 mieszkańcami, w Wielkiej - 28 domów z 208 mieszkańcami. Obie Olszynki 15 VIII 1933 włączono w granice administracyjne Gdańska pod jednolitą nazwą Bürgerwalde. W okresie 1937-1939 na Małej Olszynce powstało osiedle domków jednorodzinnych między obecną ul. Krótką a Pustą. W tym czasie miejsce zakładania ogródków działkowych.
W roku 1945 obie części nazwano Olszynką. Z pozostałymi dzielnicami miasta Olszynka jest połączona głównie mostami (ze Śródmieścia i Oruni przez Most Czerwony przy ul. Olszyńskiej, od strony Stogów przez most przy ul. Zawodników, dojazd lądem - jedynie przez Tamę Pędzichowską w Rudnikach (łączącą ul. Elbląską z ul. Zawodzie). Na południowym skraju dzielnicy w latach 2010–2012 zbudowano tzw. Południową Obwodnicę Gdańska, z węzłem drogowym na styku ul. Zawodzie i Modrej.
