Andrzej Seweryn – aktor, reżyser teatralny i filmowy, nauczyciel akademicki, a od trzynastu lat też dyrektor Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana w Warszawie – to postać wybitna. Z równym rozmachem potrafi zagrać bohaterów dramatów Szekspira, jak i drag queen.
Dorobek artystyczny Andrzeja Seweryna jest ogromny. Na koncie ma ok. 100 filmów. Współpracował z takimi reżyserami, jak m.in.: Andrzej Wajda, Krzysztof Zanussi, Jerzy Hoffman, Peter Greenaway, Peter Brook, Steven Spielberg, Andrzej Żuławski, Giorgio Treves czy Agnieszka Holland. Jest laureatem wielu nagród filmowych, m.in. Złotych Lwów (Berlin), Srebrnego Lamparta (Locarno), Orłów (Gdynia).
Seweryn, jako trzeci cudzoziemiec w historii, otrzymał w 1993 roku angaż do Comédie Française, jednego z najbardziej prestiżowych zespołów teatralnych na świecie.
Gdański Fundusz Filmowy: trzecia edycja konkursu
Andrzej Seweryn od najmłodszych lat angażował się społecznie. W 1968 roku był współorganizatorem słynnego studenckiego protestu przeciwko zdjęciu z afisza Teatru Narodowego „Dziadów” Adama Mickiewicza w reż. Kazimierza Dejmka. W listopadzie tego samego roku został aresztowany na pięć miesięcy za produkcję i kolportaż ulotek z hasłami wymierzonymi przeciw interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji. Został osadzony w więzieniu na Rakowieckiej w Warszawie. Zwolnienie uzyskał na mocy amnestii z lipca 1969 roku.
W piątek, 9 sierpnia, o godz. 18, w ECS pokazany zostanie film dokumentalny o Sewerynie autorstwa Arkadiusza Bartosiaka. Wstęp wolny, ale trzeba pobrać darmowy bilet na stronie ECS. Po projekcji spotkanie z aktorem i producentką filmu Katarzyną Kubacką- Seweryn.
Rozmowę poprowadzi prof. Janusz Rachoń. Organizatorem wydarzenia jest Klubu Myśli Obywatelskiej im. Tadeusza Mazowieckiego.
O czym jest film?
„Jestem postacią fikcyjną” to dokumentalny portret Andrzeja Seweryna. Kamera przez rok towarzyszy bohaterowi, który wciąż pracuje na najwyższych obrotach – gra, reżyseruje, prowadzi teatr. Na ekranie widzimy artystę, ale i zwykłego człowieka, który bywa zmęczony, wybuchowy, czuły.
W opisie filmu czytamy: „Osiągnąłem w życiu wszystko, co chciałem” - mówi wybitny polski aktor Andrzej Seweryn, a potem porywa nas w podróż po kolejnych wyzwaniach zawodowych, jakie podejmuje wciąż z młodzieńczą werwą. To jest coś więcej niż biografia podsumowująca jego życiowy dorobek artystyczny.
To gęsty dokument, w którym towarzysząc bohaterowi, poznajemy jego sposób postrzegania świata i ważne dla niego wartości. Widzimy, że jest człowiekiem wątpiącym, zmęczonym, sfrustrowanym, wybuchowym. Obserwujemy rozmowy urzędowe dyrektora, próby aktora, wystąpienia publiczne i polityczne ważnej postaci życia społecznego. Widzimy go także jako męża, dziadka, pedagoga czy pacjenta.
Dzięki temu udaje się odrzeć Andrzeja Seweryna z otoczki sławy i pokazać człowieka, który nieustannie mierzy się z nadmiarem obowiązków. Stara się, pomimo to, utrzymać więzi rodzinne i zachować dobre zdrowie, co nie jest łatwe i budzi jego frustrację. Film stanowi wartościowy materiał szczególnie dla tych młodych widzów, którzy zastanawiają się nad karierą artystyczną. Pokazuje blaski i cienie pracy przed kamerą i na scenie.
Jestem postacią fikcyjną | dokument
reżyseria | Arkadiusz Bartosiak
scenariusz | Arkadiusz Bartosiak, Paweł Laskowski
