Kiedy powstaje nowa architektura, stawiane przed nią zadania i cele dopełniają i poszerzają kreowaną koncepcję. Nowy budynek oddziałuje na otoczenie, komunikując swoje wewnętrzne przesłanie. Musi zatem posiadać przesłanie, które będzie odzwierciedlać jego istotny cel. Każde zadanie projektowe jest realizowane mając na względzie cele i wartości określone przez treść zadania oraz jego lokalizację. Architektura czy pojedynczy budynek, już zrealizowane, nie mogą zostać przeniesione, jako takie, w inne miejsce. Nawet jeśli pewne wątki powracają w twórczości architekta, konkretne rozwiązanie zawsze musi być opracowane na nowo. W rzeczy samej, Genius Loci przejawia się najmocniej wtedy, gdy budynek w nieoczywisty sposób odzwierciedla funkcję lub strukturę dla której został zaprojektowany, jednocześnie komunikując historię miejsca. Czasami Genius Loci można nawet wykorzystać do stworzenia historii – wówczas budynek staje się również symbolem. To najciekawszy aspekt architektury, obok wszystkiego co ważne i bardziej przyziemne w dzisiejszej pracy architekta. Nie wystarczy by budynek był przyjazny dla klimatu lub respektował ideę zrównoważonego rozwoju – musi stać za nim historia i zbudowana na niej architektoniczna charyzma.
Duch miejsca – jak rozumie go Rainer Mahlamäki.
Genius Loci – duch miejsca – to koncepcja, która łączy wiele fizycznych charakterystyk miejsca, jak klimat, ukształtowanie terenu, zabudowa, z jego długą historią – najważniejszą w tym przypadku. Genius Loci obejmuje zatem zarówno fizyczne, jak i niewidoczne właściwości miejsca.
