Tomasz Hildebrandt

27.03.2025
Więcej artykułów poświęconych Gdańskowi znajdziesz na stronie głównej gdansk.pl
Na zdjęciu mężczyzna w średnim wieku, ubrany w garnitur, trzymający mikrofon.
fot. Jacek Cherek


Tomasz Hildebrandt

Menadżer i animator kultury, pisarz. Autor wydanego w tym roku tomu poetyckiego pt. „Skroplina” oraz sześciu powieści: „Wyjechać, nie wrócić”, „Druga Polska”, „Dotyk”, „Góry umarłych”, „Wymiary mroku”, „Czerwony szkwał”. Życie prywatne i zawodowe dzieli między Tczewem a Gdańskiem. Otrzymał I nagrodę w dziedzinie prozy pomorskiej Costerina 2011, nominację do ogólnopolskiej Nagrody Złotego Pocisku, a także wyróżnienie w XVIII edycji Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. C.K. Norwida. Jego wiersze pojawiają się w internecie. W swojej twórczości porusza uniwersalne problemy współczesnego świata. W debiutanckim tomie „Skroplina” zajmuje się chorobami naszej planety, jak degradacja środowiska, zmiany klimatyczne, głód, migracje, epidemie, wojny.

W ramach Stypendium Kulturalnego FUNDUSZ TWÓRCZY realizował projekt, o którym pisze:
W ramach projektu zamierzam stworzyć materiał poetycki pod roboczą nazwą „Na Wschodzie bez zmian”. Materiał składał się będzie z antywojennych wierszy, które powstaną w oparciu o przeżycia uchodźców wojennych z Ukrainy, historie ucieczki z obszarów dotkniętych konfliktem, historie z frontu. Materiał zebrany zostanie w trakcie rozmów z uchodźcami (świadectwa bezpośrednie), z doniesień medialnych, doświadczeń opisanych w internecie, w tym w mediach społecznościowych. Utwory wyrażać będą indywidualne i zbiorowe emocje, jak: niepewność, samotność, strach, gniew, tęsknotę, wyobcowanie, bunt, poczucie nadchodzącej śmierci, ale też nadzieję i wiarę w zwycięstwo. W wierszach przedstawiam intymność doświadczeń rozdzielonych kochanków, osób nagle osamotnionych, opuszczonych, wygnanych, trawionych bólem fizycznym i emocjonalnym, doświadczonych śmiercią bliskich czy bliskością utraty własnego życia. Poezja to doskonała forma wyrażenia emocji uniwersalnych, ponadczasowych, a w tym przypadku współodczuwanych przez całe społeczeństwo, zarówno w stosunku do konkretnego wydarzenia, jak i powtarzającego się zjawiska historycznego. Wiersze będą stanowić zapis kondycji człowieka doświadczonego sytuacją ekstremalną.