Mikołaj Sikała
Pedagog Katedry Fortepianu Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, zdobywca licznych nagród, w tym m.in. I nagrody oraz nagrody specjalnej w V Międzynarodowym Bałtyckim Konkursie Pianistycznym w Gdańsku (2023), I nagrody w kategorii „duet fortepianowy na cztery ręce” oraz I nagrody w kat. „duet na dwa fortepiany” w I Międzynarodowym Konkursie Duetów im. Suzany Szörenyi w Bukareszcie (2016), II nagrody w II Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Orbetello (2018), II nagrody ex aequo oraz nagrody specjalnej w 24. Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym Mauro Paolo Monopoli Prize w Barlettcie (2021), II nagrody oraz nagrody specjalnej w II Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. J.W. Krogulskiego w Tarnowie (2022), III nagrody w 48. Ogólnopolskim Konkursie Pianistycznym im. F. Chopina w Gdańsku (2017), III nagrody w VIII Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Weronie (2019) oraz III nagrody w VI Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym Euregio Piano Award w Geilenkirchen (2018).
Zajmuje się również działalnością kompozytorską. W 2022 roku otrzymał Stypendium Kulturalne Miasta Gdańska na stworzenie pięcioczęściowej Suity nadmorskiej na fortepian solo. Rok później nagranie tej kompozycji przyniosło mu Pomorską Nagrodę Artystyczną w kat. Pomorska Nadzieja Artystyczna, a także Nagrodę Miasta Gdańska dla Młodych Twórców Kultury.
Więcej informacji o artyście znajdziesz na YouTube, Instagram, FFM
W ramach Stypendium Kulturalnego FUNDUSZ TWÓRCZY realizował projekt, o którym pisze:
"Utwór ten stanowi kontynuację oraz pogłębienie artystycznych doświadczeń kompozytora zdobytych podczas pracy nad jego pianistycznymi cyklami: Suitą nadmorską (2022) oraz PARTY na 4 ręce (2024). Jednocześnie wyznacza on pewien przełom w twórczości dotychczas mocno skupionej wokół muzyki fortepianowej - tym razem fortepianowi, choć jednoznacznie pozostającemu w centrum kompozycji ze względu na przynależną mu bogatą i wirtuozowską partię, towarzyszy orkiestra smyczkowa. Język muzyczny dzieła nawiązuje nie tylko do zdobyczy kolorystyczno-harmonicznych francuskich impresjonistów, ale także czerpie z bogactwa muzyki jazzowej oraz popularnej - w rezultacie fragmenty o ożywionej, tanecznej rytmice przeplatają się z subtelnymi pejzażami dźwiękowymi, dzięki czemu rozpiętość ekspresyjna utworu stanowić może interesujące wyzwanie dla jego wykonawców, a zarazem atrakcyjną propozycję dla publiczności poszukującej repertuaru stanowiącego integrację rozmaitych - pozornie od siebie oddalonych - nurtów stylistycznych."
