Tomasz Wołek należał do pierwszego pokolenia, które przyszło na świat w powojennym Gdańsku - rocznik 1947. W 1966 r. ukończył II LO w Gdańsku. Był absolwentem historii na Uniwersytecie Gdańskim, w latach 1972-73 uczył historii w VIII LO w Gdańsku.
W latach 1973-75 pracował w Lechii Gdańsk - został rzecznikiem prasowym. Miał już wtedy za sobą początki kariery dziennikarskiej. W latach 1971-1980 pracował m.in. dla TVP, “Przeglądu Sportowego”, “Piłki Nożnej”, a także bezdebitowych tytułów związanych z demokratyczną opozycją w PRL, takich jak „Bratniak”, „Głos”, „Puls” i „Więzi”.
Przed mistrzostwami świata w piłce nożnej w 1974 roku, Tomasz Wołek został zatrudniony w Banku Informacji reprezentacji Polski przez trenera Kazimierza Górskiego.
Przynależność do kręgu politycznej opozycji ściągnęła na niego uwagę SB i represje. W 1977 został zwolniony z TVP za kontakty m.in. ze (Stanisławem Barańczakiem i Ryszardem Krynickim). Od 1979 należał do Ruchu Młodej Polski. W sierpniu 1980 był kurierem strajkowym w Stoczni Gdańskiej. W 1981 został członkiem redakcji „Naprzeciw” i szefem Biura Informacji Prasowej Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” w Warszawie. W roku 1989 został współzałożycielem Forum Prawicy Demokratycznej.
W latach 1990-1995 był redaktorem naczelnym „Życia Warszawy”, w latach 1996-2002 i po reaktywowaniu 2004-2005 jako redaktor dziennika „Życie”. Z czasem przeszedł na pozycje liberalne. Do końca aktywny jako publicysta, komentator (między innymi TVP, TVN, Tele 5, Radio TOK FM, „Polityka”, „Gazeta Wyborcza”).
Chętnie komentował też wydarzenia ze świata piłki nożnej, której był znawcą (specjalizował się w futbolu południowoamerykańskim). Autor książek “Mexico Católico”, “Copa America”, “Futbol - historie prawdziwe”, współautor ze Stefanem Kisielewskim “Abecadła Kisiela”.
Tomasz Wołek zmarł 21 września w Warszawie, gdzie mieszkał od 1978 roku. W październiku skończyłby 75 lat.
