Kalina Łukszewicz urodziła się 1 września 1912 roku na terytorium dzisiejszej Łotwy. Rodzina mieszkała w Rosieniach na Litwie. Na początku lat 20. przenieśli się do Poniewieża, m.in. po to, żeby dzieci mogły pójść do polskiej szkoły. W latach 1925-1930 pani Kalina uczęszczała więc do Polskiego Gimnazjum Towarzystwa „Oświata” w Poniewieżu. Uczyły się tam również jej siostry: Leontyna i Stanisława, i brat Kamil.
W 1930 roku cała rodzina przeniosła się do Wilna, gdzie ojciec dostał nową pracę. W Wilnie skończyła szkołę Rzemiosł i Przemysłu Artystycznego. W 1937 roku wyszła za mąż za Leona Łukaszewicza, także absolwenta Polskiego Gimnazjum w Poniewieżu. W lutym 1945 roku mąż został aresztowany przez NKWD i wywieziony do Donbasu, gdzie zginął. Pani Kalina mieszkała w Wilnie do sierpnia 1945 roku. Wyjechała jako wdowa z półtoraroczną córeczką do Gdańska w ramach repatriacji.
Ostatnie lata życia spędziła pod opieką swojej córki Alicji Matusiewicz i jej męża w ich mieszkaniu w Pieckach - Migowie, ale wywodząca się z Wileńszczyzny gdańszczanka przez większość swojego powojennego życia mieszkała w domu przy ul. Piaskowej na Oruni, w otoczeniu licznych krewnych, którzy również wybrali Gdańsk jako nowe miejsce do życia po wojnie.
O jej skomplikowanych losach pisaliśmy w listopadzie ubiegłego roku, kiedy odbierała oficjalne życzenia od prezydent Gdańska Aleksandry Dulkiewicz z okazji 108 urodzin.
Najstarsza mieszkanka Gdańska - pani Kalina Łukaszewicz skończyła 108 lat
Jakie były losy Pani Kaliny zanim znalazła się w Gdańsku? Jak wyglądało życie w odbudowywanym mieście? I jaka jest jej recepta na długowieczność? Opowieść Pani Kaliny Łukaszewicz.
Pani Kalina Łukaszewicz zmarła 11 maja 2021 roku, niespełna cztery miesiące przed 109. urodzinami.
