Tadeusz Huciński urodził się 23 stycznia 1949 roku w Bytomiu. Był koszykarzem, grał w zespołach Start Bytom, AZS Gliwice i AZS Katowice. Po ukończeniu studiów w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Katowicach został trenerem.
Pracę w roli szkoleniowca rozpoczął w 1975 roku, prowadził żeński zespół AZS Katowice oraz był asystentem w męskiej drużynie Baildonu Katowice. W 1979 roku został asystentem Ludwika Miętty-Mikołajewicza w reprezentacji Polski seniorek. W tej roli brał udział w 256 spotkaniach reprezentacji Polski, w tym na mistrzostwach Europy 1980 i 1981, gdzie polskie koszykarki zdobywały srebrny medal.
W latach 1989-1996 był pierwszym trenerem żeńskiej reprezentacji Polski, którą poprowadził w 138 oficjalnych meczach. Był szkoleniowcem żeńskich drużyn Spójni Gdańsk, Warty Gdynia i Foty Gdynia oraz męskich Komfortu Stargard i Pakmetu, później Polpharmy Starogard Gdański. Mistrz (1996), wicemistrz (1989) i brązowy (1986, 1995 i 1997) medalista mistrzostw Polski kobiet. W 1993 roku zdobył brązowy medal mistrzostw świata z juniorską kadrą kobiet.
W latach 1975-1982 był pracownikiem naukowym AWF w Katowicach. Od 1985 roku pracownik naukowy AWFiS w Gdańsku, m.in. kierował Katedrą Zespołowych Gier Sportowych i Sportów Walki. Od 1994 do 2008 był członkiem władz Europejskiego Stowarzyszenia Trenerów. W latach 2000-2004 był wiceprezesem Polskiego Związku Koszykówki.
W latach 2008-2010 był rektorem Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu w Gdańsku. W 2010 roku decyzją Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, został odwołany ze stanowiska rektora "za rażące naruszenie prawa". W 2011 roku decyzję tę uchylił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, a kasacja od orzeczenia została oddalona w 2012 roku. Do pracy na gdańskiej uczelni już nie wrócił.
W 2008 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Tadeusz Huciński zmarł 4 marca po ciężkiej i długiej chorobie. Miał 72 lata.
