Jerzy Łapiński, właściwie Jerzy Gaździński, urodził się 2 listopada 1940 roku w Lublinie. Pochodził z aktorskiej rodziny Łapińskich - był synem Krystyny Łapińskiej i wnukiem Stanisława Łapińskiego.
W 1963 roku ukończył Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej im. Leona Schillera w Łodzi. W latach 1968-1997 związany był z Teatrem Wybrzeże. Zadebiutował w zastępstwie w „Tragedii o bogaczu i Łazarzu” w reżyserii Tadeusza Minca (premiera 7 września 1968 roku). Jego oficjalnym debiutem na scenie Teatru Wybrzeże była rola w „Rzeczy listopadowej” Ernesta Brylla w reżyserii Marka Okopińskiego (23 listopada 1968 roku).
W ciągu blisko trzydziestu lat obecności na gdańskiej scenie wykreował wiele ról teatralnych u najznakomitszych reżyserów, takich jak Stanisław Hebanowski, wspomniany Marek Okopiński, Ryszard Major, Krzysztof Babicki czy Kazimierz Kutz. Występował w dziełach twórców klasyki światowego i polskiego teatru, spektaklach dramaturgów współczesnych, sztukach dla dzieci i młodzieży. Sprawdził się też w roli reżysera - w 1989 roku w Teatrze Wybrzeże wyreżyserował komedię „Męża i żonę” Aleksandra Fredry.
Pożegnał się z Gdańskiem rolą Fiodora Karamazowa w sztuce „Kilka zdarzeń z życia braci Karamazow” według Fiodora Dostojewskiego, w reżyserii Krzysztofa Zaleskiego. Jej premiera odbyła się 24 maja 1997 roku.
Jerzy Łapiński miał też bogaty dorobek filmowy. W czasach „gdańskich” wystąpił w takich produkcjach, jak „Krajobraz po bitwie” (1970 r.) w reżyserii Andrzeja Wajdy, „Aktorzy prowincjonalni” (1978 r.) w reżyserii Agnieszki Holland i „Konsul” (1989 r.) w reżyserii Mirosława Borka.
W 1997 roku przeszedł do Teatru Narodowego w Warszawie. Występował w wielu teatrach w Polsce, m.in. w Teatrze Dolnośląskim w Jeleniej Górze czy w Teatrze Bogusławskiego w Kaliszu.
Za swój dorobek aktorski i działania na rzecz kultury był doceniany i wielokrotnie nagradzany. W 1985 roku otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi, w 1996 - Złoty. Ponadto został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Był laureatem Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury (za 1989 rok).
