Jan Lityński urodził się 18 stycznia 1946 w Warszawie. Obok Jacka Kuronia, Henryka Wujca i Adama Michnika był jeden z najbardziej znanych działaczy Komitetu Obrony Robotników. Swoją działalność w opozycji demokratycznej w PRL rozpoczął w 1968 r. Był jednym z organizatorów i uczestników studenckich wystąpień w trakcie wydarzeń marcowych. Został skazany za to na karę 2,5 roku pozbawienia wolności. Po wyjściu z więzienia wciąż działał trafiając do komunistycznego więzienia wielokrotnie. Po powstaniu KOR redagował „Robotnika”, niezależne pismo na rzecz zakładania wolnych związków zawodowych.
W 1980 objął funkcję doradcy władz „Solidarności”. Był współautorem tekstu „Posłania do ludzi pracy Europy Wschodniej”, uchwalonego podczas I Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność”. W stanie wojennym został internowany do września 1982, następnie aresztowany. Od 1984 działał w podziemiu jako członek Regionalnej Komisji Wykonawczej NSZZ „S” regionu Mazowsze. W 1989 uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu. Jest autorem licznych publikacji. W wolnej Polsce był m.in. posłem i doradcą prezydenta RP Bronisława Komorowskiego.
Zginął, gdy ratował psa, który wpadł do zamarzniętej rzeki Narwi. W bardzo wzruszający sposób pożegnała swojego męża jego żona, która wszystko widziała na własne oczy.
Więcej o Janie Lityńskim, zmarłego wspominają prezydent Gdańska i dyrektor ECS
