Halina Słojewska-Kołodziej urodziła się 26 czerwca 1933 r. w Bydgoszczy. Była absolwentką Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Łodzi. W latach 1957-1970 była aktorką teatrów w Białymstoku, Bydgoszczy, Olsztynie, a także Teatru Starego w Krakowie. Przez 30 lat, od 1970 do 2000 r. widzowie mogli ją oglądać w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku. Występowała także w samodzielnie opracowanych monodramach oraz w telewizji.
Słojewska angażowała się w życie społeczno-polityczne. Pod koniec lat 70. uczestniczyła w obchodach rocznicowych Grudnia ’70 pod Bramą nr 2 Stoczni Gdańskiej im. Lenina. W sierpniu 1980 r., wraz z grupą aktorów z Trójmiasta, wspierała strajkujących w Stoczni Gdańskiej występami w Sali BHP. Od września 1980 r. działała w „Solidarności” - była członkinią KZ Teatru Wybrzeże. Już w listopadzie 1980r. brała udział w strajku okupacyjnym pracowników służby zdrowia, oświaty i kultury w Urzędzie Wojewódzkim w Gdańsku.
W latach 1982-1988 była działaczką Komisji Charytatywnej przy kościele św. Brygidy w Gdańsku, odpowiedzialną za kilka dzielnic Gdańska w zakresie pomocy materialnej i prawnej dla rodzin represjonowanych, była obserwatorką rozpraw sądowych działaczy „S”, a także pomagała ukrywającym się.
W latach 1982-1988 występowała z recytacjami poezji podczas ""Mszy za Ojczyznę i w ramach Tygodni Kultury Chrześcijańskiej w Gdańsku. W 1984 r. wraz z mężem Marianem Kołodziejem wystawiła spektakl Gloria Victis, poświęcony obrońcom Westerplatte. W sierpniu 1988 ponownie występowała dla strajkujących w Stoczni Gdańskiej.
Była laureatką nagród teatralnych. Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006) i Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2007).
