Książka ta „poświęcona jest egzystencji mieszczan gdańskich od schyłku XV do schyłku XVII wieku, a więc w epoce, gdy przywrócone Polsce w toku wojny trzynastoletniej miasto przeżywało czasy największego rozkwitu i potęgi. Były to lata niezwykle bujne i gorące. W Gdańsku ścierały się różne grupy społeczne i różne prądy religijne. Z różnorodnych grup narodowościowych tworzyło się, nie bez tarć, nowe środowisko, powstawała gdańska, mieszczańska kultura, rodziły się specyficzne nadmotławskie obyczaje”.
„Życie gdańszczanina u progu ery nowożytnej obfitowało w emocjonujące wydarzenia. Miasto wciągnięte było w wir rozgrywek politycznych o szerokim zasięgu”. Ale dzień powszedni mieszczanina składał się z szeregu elementów: „sprawy zawodowe, prywatne, publiczne, przeplatające się ze sobą bardzo ściśle, uzależnione wzajemnie i powiązane. W tyglu wydarzeń małych i wielkich kształtowało się oblicze bohatera niniejszej książki: mieszkańca starego Gdańska, człowieka epoki dawno minionej”.
W pierwszym wydaniu książka ta nosiła tytuł „Życie codzienne w Gdańsku. Wiek XVI-XVII”, a ukazała się w 1967 roku nakładem Państwowego Instytutu Wydawniczego.
***
Maria Bogucka „Żyć w dawnym Gdańsku”, Wydawnictwo Trio, Warszawa 1997.
Spis treści: Przedmowa; Spichlerze pełne zboża; Panowie rajcy; Codzienne sprawy kupców, armatorów, marynarzy; Każdy mieszczanin teologiem; Na gdańskim ratuszu; Łokieć czy pług?; Jeźdźcy Apokalipsy; Dwór Artusa; Pracowite rzemiosło; Towarzysze i uczniowie; Dom i służba; Cnotliwe mieszczki i ladacznice; Uroczystości rodzinne; Mieszczański stół; Gdańska moda; W cieniu choroby i śmierci; Podsądni i żebracy; Wychowanie młodzieży; Panowie artyści; Rozrywki gdańszczanina; Teatr; Wenecja Północy; Uczeni mężowie; Mentalność gdańszczanina.
